Beautiful agus glic abairtean mu ghaol

Agus a bheil e riatanach a bhith a 'bruidhinn a' ghaoil? 'S e seo cinnteach nach h-uile duine. Neo co-dhiù oir tha e a 'faireachdainn nach eil co-rèiteachadh: an dara cuid tha e no nach eil. Osbarr, a dh'fhiosraich e fhèin a 'ups agus Downs a ghràidh, cuilean inexpressible tlachd agus uamhasach chrathaidhean, chan eil faclan a tha riatanach. Osbarr, a chunnaic a-mhàin gràdh san t-sreath, tha e buailteach a bhith a 'tuigsinn le ciall nas doimhne de dheagh ag amas air faireachdainn. Agus gidheadh 'chinne-daonna a' leantainn gu bitheanta agus gu dealasach a 'coimhead airson abairtean àlainn mu ghaol. Tha e mu dheidhinn gaol, chan ann mu gaoil - mar sin Soulful.

Uill, a 'coimhead dhuinn.

Love agus feadhainn ealain

Oddly gu leòr, ach as ullamh abairt mu dheidhinn an gaol a dh'innlich daoine. Sin a tha ainmeil "Shallow Hal, tuiteam ann an gaol le gobhar!" Ma tha sinn a dhiùltadh seo sònruichte air a chur an cèill naivety agus rudeness, bidh e fàth le a bhith ag aontachadh sam bith-eòlaiche-inntinn. Chan eil sinn a 'taghadh glic, agus a chridhe, agus an gràdh a thaghadh cha airson sònraichte sam bith a rèir airidheachd, ach dìreach ceàrr. Love, tha thu dìreach a ràdh, chan eil a 'chuid as cothromach faireachdainn. Coltach ris a h-uile: an uilc agus grànda, a tha tinn agus gòrach. Dearmad ro seòrsa: gleusta agus àlainn, daoine le tearc anam agus cridhe òir. Mar sin tha e iongnadh sam bith gu bheil na rudan a dìoghrasach de faireachdainnean gu math tric chan eil a 'fuireach suas ri dùilean, agus' ur gnìomhan a tha coimeasach ris thuirt beathach? Ach tha sinn dìcheallach a gràdh agus a leithid a ghràdh-rìribh olc!

A. S. Pushkin gaoil

Mar a tha fhios agad, tha a 'mhòr Russian bàrd mòr a bha na eòlaiche ann an achadh gaol air dàimhean. Gur e an t-ùghdar den fheadhainn as ainmeile abairtean mu ghaol. Mar eisimpleir, ainmeil "Love do gach aois." Ach, chan eil fios aig gach neach gu bheil an fharsaingeachd a 'gabhail ris brìgh na loidhnichean a tha gu soilleir an aghaidh le tùsail. Ann an nobhail "Eugene Onegin", far a bheil "a tharraing" a abairt, ùghdar ainmeil ach òg, beòthail faireachdainn. Ach a h-uile dhuinn mòran nas fhaisge air na dreach opera, nuair airson na faclan a thuirt bu chòir a bhith: "Her Oiteagan buannachdail agus òigridh ann am Prìomhaire na beatha, cha mhòr a chunnaic an solas, agus parched a thachair dha na shaighdear le ceann liath." An t-adhbhar tùsail chan eil e air a ghlacadh, tha e furasta a thuigsinn. Tha an cridhe an duine aig aois sam bith air a chur air an ciad-fàthan, mar sin tha e nas eòlach agus intelligible an fheadhainn a tha faclan air a bheil connadh air an teine gràidh, agus nach eil a 'feuchainn ri a chur às a tha e.

Co-dhiù, a 'bhàird, tha abairtean eile mu dheidhinn gaol, a tha cuideachd air ainmeachadh inaccurately. Seo eisimpleir: "Tha nas lugha sinn gràdh boireannach, an toigh leatha tuilleadh dhuinn" (anns a 'chiad: "na b' fheàrr i toigh dhuinn"). Agus seo mì-chinnt nach eil e air a ghlacadh le tubaist. Pushkin le a "nas fhasa" a ràdh 's dòcha nach eil cho mòran mu dheidhinn a' ghaoil, ach mu dheidhinn suirghe, airson a nàdarra a dhèanamh nas fhasa, Serenity, aonais fulangais. Ach an dreach de "barrachd" a rèir coltais a 'tighinn suas ri fear a losgadh undivided ciall. E dìoghrasach ghràdhaich, ach cha d 'fhuair reciprocity, agus a fhaireachdainnean làidir airson cuideigin a thionndaidh a mach a bhith na eallach. Uime sin tha coltas gum bheil an co-dhùnadh ceart: aon nach urrainn gràdh cho mòr, nas lugha na faireachdainnean - no an àite na toraidhean! Ach co-dhiù a tha seo fìor, fìor? Cò aig tha fios!

Mu gràdh agus gliocas

Mu faireachdainnean sgrìobhte mòran eadar-dhealaichte agus an aghaidh, agus gidheadh ann an seo tiùrr de smuaintean a tha cuideachd fìor tapaidh abairtean mu ghaol. Seo aon dhiubh: "Never phòsadh boireannach leis an robh aon urrainn fuireach. Phòsadh fear gun a fear nach urrainn a 'fuireach. "

Tha e na fuaimean aig a 'chiad shealladh iongantach. Ach an dèidh an dàrna, an treas, an deicheamh cuid a 'leughadh brìgh na faclan seo a' fàs soilleir. An aghaidh a h-uile Deasbaireachd mu ach leth an dùil duine thairis, daoine air an slighe na beatha mar as trice a 'tachairt grunn com-pàirtichean cofhurtail leis a bheil, agus faodaidh tu feuchainn a thogail aonaidh. Ach an gaol - chan eil e nuair a bha fear a tha math. Love - chan eil e comasach a h-aonais!

Great gaoil

Bha mòran dhaoine ainmeil a tha ainmeil chan ann dìreach airson a chuid euchdan agus a 'coileanadh. Bha iad a 'sgrìobhadh an abairt iongantach mu bheatha agus gràdh, a tha le ùidh agus uaireannan deònach air fhaicinn leis a' phoball. Seo dìreach beag phàirt de abairtean a leithid. "Love tha e coltach fhortan: i nach toigh leis a ruaig dèidh dhi" (T. Gautier). No: "Love - nach eil an taobh a-muigh foillseachadh, tha e an-còmhnaidh taobh a-staigh dhuinn" (L. Hay), "Tha cùis-mhulaid an gaol - seo chaoin-shuarachas mu'n" (S. Maugham).

Àireamhachd sin abairtean a dh'fhaodas a bhith fada, agus gach aon dhiubh a dh'fhaodas a bhith furasta gabhail ris. Ach aon rud a tha sònraichte: a h-uile de na daoine sin a tha gu math mothachail air dè tha iad ag ràdh. Bha iad eòlach mu fhaireachdainn firsthand!

Bha mòran den fheadhainn a bhuineas ris a 'mhòr-chuid ullamh labhairt, aodach a smuaintean ann Ghruamach, tàireil fhoirm. "Tha a 'chuid as motha gòrach boireannach a tha comasach air dèiligeadh ris a' chuid as motha toinisgeil duine, ach a-mhàin as toinisgeil - le amadan." Mhìorbhaileach seo abairt a bhuineas do R. Kipling. Uill, mar a argamaid a dhèanamh còmhla rithe? Women teagamh nach eil a 'fàs!

ùghdaran de aphorisms tric fhathast neo-aithnichte, ach chan eil e a 'cur bacadh air a dh'iasgach, a mothachadh air dè chaidh a ràdh. Seo cuid de na abairtean goirid mu ghaol: "Thàinig mi, chunnaic mi, a choisinn i"; "Love Tha buaidh air mhàin le itealan"; "Love - a dèideadh ann an cridhe." Tha an liosta a leithid de aphorisms iongantach dha-rìribh. Ach fiù 's nas drùidhtiche iomadachd daonna fhaireachdainnean agus gràdh air cho sònraichte' an eòlas air a h-uile neach a tha air co-dhùnadh a roinn na leasanan ionnsachadh.

Faina Ranevskaya air an aon chuspair

Great Ranevskaya Sòbhieteach a 'bhana-chleasaiche ainmeil chan ann a-mhàin airson a bheòthail phàirtean anns an fhilm, ach cuideachd abairtean èibhinn. Tha a 'bhana-chleasaiche Cha robh e ro thoilichte ann mo bheatha phearsanta, mar sin rinn e abairtean mu gaoil is teaghlaich agus tha an dà chuid èibhinn agus làn de nimh. Aig aon de na coinneamhan aca leis an luchd-èisteachd òg Dh'iarr nighean Ranevskaya: "Dè tha gaoil?". Chaidh an fhreagairt a bha goirid: "dhìochuimhnich mi." Ach, tiotan an dèidh sin, a 'bhana-chleasaiche a shoilleireachadh: "Tha cuimhn' agam gur e rud glè chiatach ". Tha an aon searbh ìoranas bàs agus abairtean eile a 'mhòr-chleasaiche. "Teaghlach a h-uile àite. Mar sin, mus tòisich thu e, bu chòir dhut beachdachadh gu bheil thu nas cudromaiche: no a h-uile teaghlach. " Eile: "Fairy Tale - 'S e nuair a phòs e losgann agus thionndaidh e a-mach a bhith na bana-phrionnsa. Sgeulachd fhìrinneach, tha seo nuair a tha an taobh thall. "

co-dhùnadh

Nuair a bha a 'còrdadh Sòbhieteach a-òran ag ràdh: "Mu gaoil nach eil ràdh - uile rud mu dheidhinn e ag ràdh." Ach, a rèir coltais, chan eil a h-uile bruidhinn facal. Tha iad a 'tighinn a-steach dhan t-saoghal nan daoine ùra, a' briseadh an cridheachan le gràdh, agus an uair sin air an iompachadh aige fhèin bròn-chluich ri cuid tarraingeach air an abairt. Ach an-còmhnaidh a bheil e riatanach a bhith an crochadh air cuideigin eile gaoil san dòigh? Nach e na b 'fheàrr aca a lorg dha-rìribh phrìs? Tha e fìor faireachdainnean searbh urrainn a bhith. Agus tha e nas fheàrr airson eòlas seo searbh na breth air a ghràdh a mhàin ann an neònach abairtean.