Bidh sinn gu tric a 'cluinntinn gu bheil daoine òga an-diugh - gu tur mhiannach daoine. Facal seo a thàinig a-steach Ruiseanach à Fraingis, far a bheil mercantile - a 'ciallachadh "fèineil, amhasgach." A bheil e cothromach do cosgais agus a bheil seo a 'tachairt a tha cunnartach? Nach feuch a mhion-sgrùdadh.
Le cinnt, -mhiannach daoine - an fheadhainn nach eil a 'dèanamh càil "airson dad." Anns a h-uile iad a 'faicinn a shochairean, agus ma tha e, chan eil - chan eil ùidh aca. Ach gliocas ann an dàimhean pearsanta mar as trice a bhathar a 'faicinn dona. 'S e sin carson a tha sinn cho mì-thlachdmhor mercantile daoine. Tha e a 'faireachdainn ceart, tha iad fuar agus nach eil iad comasach air truas. Chan eil iad a 'gabhail cùram mu staid a' labhairt no an com-pàirtiche, tha e cudromach gu faigh thu ag iarraidh uaith. Ach ma tha gnìomhachas an dàimh a tha àbhaisteach, agus 's dòcha neo-iomchaidh a chur an cèill faireachdainnean pearsanta, ann an teaghlach agus càirdeas mercantile daoine - tha e gu tric a' mhòr-chuid an fheadhainn dhiubh a tha iad ag ràdh "air d 'inntinn" agus a tha' feuchainn a sheachnadh conaltraidh. Carson a tha seo a 'tachairt? Tha fìor ciall an fhacail "mercantile daoine" a 'giùlan àicheil. Às dèidh na h-uile, cha dhuinn nach eil ag iarraidh a bhith air fhaicinn mar nì, mar thobar de riarachas aig cuideigin chail, fiù 's ma tha sin a' buntainn ri dhuinn cuideigin bhon teaghlach no càirdean. Agus ged a tha an t-saoghail a 'laighe air a' phrionnsabal "thu - I, I - thu", is e sin, an iomlaideachadh seirbheisean agus bathar, àbhaisteach daonna conaltradh, dhùrachdach agus blàth, riatanach airson fois. Chan urrainn dhut spèis a cheannach, chan eil an gaol, chan eil fìor taic. Agus ciod a tha "mercantile" dhaoine? 'S e am fear a tha a' toirt a h-uile na ceangalan sa roinn "bathar-airgead a chàirdean." Tha e a sheòrsachadh dhaoine a-steach "feumail" agus "gun fheum" - gu dearbh, dha. Tha e a 'measadh dè iad a-mhàin a bheir iad ris, agus nas trice - ann an stuth a thaobh. Gu mì-fhortanach, mercantilism - seòrsa de faireachail agus spioradail trioblaidean linn nan calpachas. Dh'aindeoin sin, tha Cha bu chòir iomrall leis an spiorad iomairteach. An àite sin, tha e gliocas, fuachd, malairteachadh dàimhean pearsanta. Ma bhios an iomairt, gnothachas sgòrnain a thathar dhen bheachd gu deimhinneach, an uair sin am facal "amhasgach" Tha e soilleir gu àicheil connotation.
Am bheil e comasach gu cur an aghaidh seo a 'tachairt? Às dèidh na h-uile, beag mar-thà clann ag ionnsachadh beachdan luchd-cleachdaidh gus am pàrantan. An sin tòisichidh malairt dàimh anns an teaghlach - an leanabh nach robh e airson càil a dhèanamh ach dìreach gu saor-thoileach, airson a h-uile iarrtasan a phàigheadh. Ann an cuid de theaghlaichean, a thig e gu absurd nuair a thaobh ionmhais duais fiù 's cleasachd leasain. Tha e coltach gun òrdugh ann cur às do mercantilism - no nas mionaidiche - gus casg a chur air a leasachadh - a bhith air an leanabh a 'teagasg dhaoine òga truas. Tha e riatanach a 'stiùireadh an cuid inntinnean gu bheil daonna dàimhean, faireachdainnean, aoibhneas conaltraidh - phrìs. Agus gu bheil dha-rìribh urrainn dhuaiseachadh an dìreach facal "toirt taing dhut," thuirt e bho chridhe. An dèidh mercantile daoine dualach aonar: a bhith eòlach a ghabhail, chan eil iad comasach air a thoirt seachad. Iad a h-uile daoine eile a tha fo amharas an aon, na a 'pheacadh fhèin. 'S e sin carson a tha e doirbh a earbsa cuideigin eile, eil iad dlùth charaidean agus teaghlach a tha gu tric a sgrios. Tha iad sin dàimhean pearsanta a-mhàin dhùrachdach. 'S e sin rud a bu chòir a bhith air a teagasg do shaoranaich òga an t-saoghail, gu bheil iad air fàs toilichte agus co-chòrdach.